bir kaç gündür elim hiç bir şeye gitmiyor. çünkü güzel memleketimde çok kötü olaylar yaşanıyor. mersinde gencecik kızımızı 5 bilemedin 15 dakikalık zevk için toprağa verdik. hiç tanımadığımız halde Türkiye olarak Özgecan a ağladık. allah kimseyi acıyla ölümle evlatla sınamasın.
Tam 19 ay önce annemi kaybettim. 37 sene önce 18 yaşındayken babamı kaybettim. yanımızda kimse olmadığı için o zamanki aklımla becerebildiğim kadarıyla çenesini ben bağladım. annem gece yarısı hastanede can verirken yine ben vardım, anneminde çenesini ben bağladım, hasta bakıcıyla siyah ceset torbasına beraber koyup morga kadar girmiştim. gasilhanede yine ben vardım suyunu ben döktüm. annem öldüğünde ve sonrasında hiç ağlıyamadım. 5 kardeşim ağlarken ben hep alışveriş işi gelen misafirlerle ilgilendim. sonrasında annemin evinin boşaltılması kızımın hamileliği, doğumu derken aradan 10 ay geçti canımız herşeyimiz aydanımızı kaybettik. uzun süre kanser tedavisi görüyordu. bizi yaktı geçti . annemle araları tam 10 aydı. aydan ımın da yıkanmasında yine ben vardım. işlem bitene kadar öpüp kokladım yeğenimi.
Artık hiç bişeye karşı dirençli değilim, değiştim alıngan oldum,kırılgan oldum, şüpheci oldum. bu arada torunuma bakıyorum. o ve bloğum olmasaydı kesin kafayı yemiştim.
Bunları niyemi yazdım kimbilir belki de içimi dökmek istedim, Özgecan ın annesini, babasını , kardeşlerini düşündüm. ve başka türlüde olsa biz bu acıları yakın zamanda yaşadık.
ALLAHIM BU ACILARI UNUTTURACAK BAŞKA ACILAR YAŞATTIRMA:(((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder